فهرست مطالب
سیستم ترمز یکی از مهم‌ترین اجزای کنترل خودرو است. ترمز وسیله‌ای است که برای کم کردن سرعت یا متوقف کردن یک وسیله نقلیه، مانند اتومبیل، کامیون یا دوچرخه استفاده می‌شود. ترمزها با ایجاد اصطکاک بین دو سطح، چرخش چرخ‌ها را کند می‌کنند. این اصطکاک باعث تبدیل انرژی جنبشی وسیله نقلیه به گرما می‌شود.
انواع مختلفی از ترمزها وجود دارد، اما رایج‌ترین نوع ترمز، ترمز هیدرولیکی است. ترمزهای هیدرولیکی از مایع برای انتقال نیروی اعمال شده به پدال ترمز به چرخ‌ها استفاده می‌کنند.
الزامات یک سیستم ترمز خوب:
۱. برای متوقف کردن وسیله نقلیه در کوتاه‌ترین مسافت و زمان ممکن.
۲. برای کنترل سرعت خودرو در هنگام حرکت در جاده های هموار و سراشیبی.
۳. برای عملکرد به یک اندازه خوب در جاده های خوب و بد.
۴. برای اطمینان از اینکه نیروی پدال اعمال شده توسط راننده زیاد نباشد و در نتیجه باعث ایجاد مزاحمت برای راننده نشود.
۵. برای کارکرد موثر در همه شرایط آب و هوایی.
۶. باید قطعات سایشی بسیار کمی داشته باشد.
۷. به تعمیر و نگهداری کمی نیاز داشته باشد.
۸. هنگام اعمال ترمز، نباید هندسه فرمان را مختل کند.
۹. هنگام ترمزگیری باید صدای کمی وجود داشته باشد.
نکته:چنانچه درباره سیستم تعلیق خودرو نیز ابهاماتی دارید می‌توانید به مقاله دیگر موجود در سایت ما مراجعه کنید.
انواع ترمز:
۱. ترمز پایی:
ترمز پایی یکی از رایج ترین سیستم‌های ترمز است که توسط پدال پا کار می‌کند. هنگامی که فشار روی پدال اعمال می‌شود، وسیله نقلیه توقف می‌کند. نیروی پدال اعمال شده توسط راننده با استفاده از اتصالات مکانیکی یا فشار هیدرولیک تقویت شده و به کاسه یا دیسک ترمز فرستاده می‌شود که به نوبه خود باعث ترمز گرفتن می‌شود. به این نوع ترمز، ترمز سرویس (ترمز اولیه) نیز گفته می‌شود.
۲. ترمز دستی:
ترمز دستی به طور معمول برای پارک پایدار وسیله نقلیه در جاده صاف یا شیب دار استفاده می‌شود. به آنها ترمز پارک نیز گفته می‌شود. ترمز دستی به طور مستقیم به مکانیزم ترمز متصل می‌شود و انتهای دیگر آن توسط راننده کنترل می‌شود. این نوع ترمز همچنین به عنوان ترمز اضطراری شناخته می‌شود زیرا از ترمز اصلی سرویس مستقل است. ترمز دستی درواقع ترمز ثانویه محسوب می‌شود.
۳. ترمز لنت کفشک یا ترمز داخلی گسترش دهنده:
ترمزهای کاسه‌ای معمولاً به عنوان ترمزهای عقب در اکثر خودروها استفاده می‌شوند که از اصطکاک بین کاسه ترمز و لنت ترمز برای توقف خودرو استفاده می‌کند. این نوع ترمز در خودروهای سبک مانند اتومبیل و کامیون‌های سبک نصب می‌شود. این ترمزها دارای دو لنت هستند، لنت سمت چپ به عنوان لنت اولیه و لنت سمت راست به عنوان لنت ثانویه شناخته می‌شود. لنت‌ها داخل کاسه ترمز قرار می‌گیرند. اصطکاک بین لنت‌ها و کاسه، گشتاور ترمز ایجاد می‌کند و سرعت چرخش کاسه را کاهش می‌دهد تا وسیله نقلیه متوقف شود.
۴. ترمز دیسکی یا ترمزهای انقباضی خارجی:
یک نوع سیستم ترمز است که به جای مجموعه درام (درام ترمز)، یک دیسک چرخان به توپی چرخ متصل می‌شود به گونه‌ای که با چرخ می‌چرخد. این دیسک ترمز بین کالیپر که به‌طور سفت و سخت با سگدست یا عمودی وسیله نقلیه ثابت شده است، محکم و چفت می‌شود. هنگامی که ترمز اعمال می‌شود، مکانیزم عمل لنت‌های ترمز متصل را منقبض می‌کند که به نوبه خود باعث ایجاد تماس اصطکاکی با دیسک چرخان و باعث توقف وسیله نقلیه می‌شود. از ترمز انقباضی خارجی فقط برای توقف پارک و همچنین به جز سیستم ترمز خودرو برای کار در آسیاب‌های آرد، انواع اجزای الکتریکی و غیره استفاده می‌شود.
۵. ترمز مکانیکی:
این سیستم ترمز دارای یک دستگاه مکانیکی داخلی برای جذب انرژی از یک سیستم متحرک است. ترمز مکانیکی یک سیستم کششی کابلی است که از ترمزهای لبه رینگ مانند تشکیل شده است که فقط به شکل متفاوتی چیده شده‌اند.
۶. ترمز کمکی:
سیستم ترمز کمکی ترکیبی از اجزای مکانیکی برای چند برابر کردن نیروی اعمال شده به پدال ترمز توسط راننده برای متوقف کردن وسیله نقلیه است. در یک سیستم ترمز کمکی، ما عمدتاً از تقویت کننده خلاء و سیلندر اصلی، کالیپر ترمز، ترمز کاسه ای و غیره استفاده می‌کنیم. این سیستم‌های ترمز برای کاهش نیروی مورد نیاز برای فشار دادن پدال ترمز هنگام توقف خودرو طراحی شده‌اند.
۷. ترمز خلأ:
این نوع متعارف سیستم ترمز است که در آن خلاء داخل خطوط ترمز باعث حرکت لنت ترمز می‌شود که در نهایت باعث توقف یا کاهش سرعت وسیله نقلیه می‌شود. این نوع ترمز عمدتاً در راه‌آهن به جای ترمزهای بادی استفاده می‌شود. این ترمز می تواند انرژی جنبشی را از بین ببرد و آن را به شکلی از گرما تبدیل کند. این تبدیل معمولاً با اعمال یک ماده تماس به چرخ دوار متصل به محورها انجام می‌شود. ترمزهای خلأ ارزان‌تر از ترمزهای بادی هستند اما از آنها نیز ایمن‌تر نیستند.
۸. ترمز بادی:
سیستم ترمز بادی یک سیستم ترمز بسیار پیشرفته است. این سیستم به طور کلی در وسایل نقلیه بسیار سنگین مانند اتوبوس و کامیون استفاده می‌شود. نوعی سیستم ترمز است که در آن هوای اتمسفر از طریق کمپرسورها و شیرها برای انتقال نیروی پدال ترمز از پدال ترمز به دیسک یا کاسه چرخ نهایی استفاده می‌شود. ترمزهای بادی نیروی ترمز بالاتری نسبت به ترمزهای هیدرولیک ایجاد می‌کنند که نیاز به وسایل نقلیه سنگین است. این روزها خودروهای رده بالا به دلیل کارآیی و قابلیت ضد خطا بودن از سیستم ترمز بادی استفاده می‌کنند.
۹. ترمزهای هیدرولیک:
یک سیستم ترمز هیدرولیکی نیروی پدال ترمز را از طریق مایع تحت فشار به ترمزهای چرخ منتقل می‌کند و فشار مایع هیدرولیک را به کار ترمزگیری مفید در چرخ‌ها تبدیل می‌کند. پدال ترمز، نیروی پای راننده را به پیستون سیلندر اصلی منتقل می‌کند که مایع ترمز را فشرده می‌کند. این فشار مایع به طور مساوی در سراسر مایع به پیستون های کالیپر دیسک جلو و پیستون های سیلندر چرخ عقب منتقل می‌شود. فشار روی مایع را فشار هیدرولیک می‌نامند. ترمزهایی که با استفاده از فشار هیدرولیک کار می کنند، ترمزهای هیدرولیک نامیده می شوند.
۱۰. سیستم ترمز ضد قفل:
سیستم ترمز ضد قفل (ABS) از قفل شدن یا لغزش چرخ ها جلوگیری می‌کند. سیستم ضد قفل ترمز (ABS) یک جزء است که با توقف خودرو در شرایط نامناسب مانند توقف بسیار سریع یا لغزنده بودن جاده، ایمنی سرنشینان را تضمین می‌کند. به‌طور ساده، ABS از قفل شدن چرخ های خودرو و سر خوردن شما خارج از کنترل جلوگیری می‌کند.
۱۱. ترمز برقی:
این نوع ترمز در خودروهای برقی استفاده می‌شود. ترمزهای برقی از موتورهای الکتریکی استفاده می‌کنند که منبع اصلی قدرت در وسایل نقلیه برقی هستند. ترمزهای برقی یا کفشک ثانویه شبیه ترمزهای کاسه‌ای در خودرو هستند. ترمزهای برقی توسط یک آهنربای برقی فعال می‌شوند.
مترجم: پدرام مسکرها
چقدر خوب و جالب عکس و متن ها