خودروهای خودران در مقابل خودروهای خودکار

خودرو های خودران و خودکار

خودروهای خودران و خودکار دو فناوری جدید در صنعت خودرو هستند که این روز ها توجه بسیاری را به خود جلب کرده اند. این دو فناوری شباهت ها و تفاوت هایی با یکدیگر دارند که در این مقاله به بررسی آنها خواهیم پرداخت. خودروهای خودران و خودکار دو فناوری جدید در صنعت خودرو هستند که پتانسیل تحول در نحوه جابجایی مردم و کالاها را دارند. سوال این است که هوش مصنوعی خودرو، قرار است چگونه آینده این صنعت را متحول کند؟

خودروهای خودران به طور کامل توسط فناوری کنترل می شوند و نیازی به دخالت انسانی ندارند. در مقابل خودروهای خودکار از فناوری برای انجام برخی از وظایف رانندگی استفاده می کنند، اما راننده هنوز مسئول کنترل خودرو است.

خودروهای خودران و خودکار مزایای بالقوه زیادی دارند، از جمله:

• کاهش تصادفات
• بهبود بهره وری حمل و نقل
• کاهش آلودگی هوا
• افزایش دسترسی به حمل و نقل

با این حال، این فناوری ها نیز چالش هایی را ایجاد می کنند، از جمله:

• هزینه توسعه و تولید
• نگرانی های ایمنی
• نیاز به زیرساخت های جدید

در ادامه به بررسی جداگانه خودرو های خودکار و خودران می پردازیم:

الف)خودروهای خودران

خودروهای خودران، خودروهایی هستند که می توانند بدون دخالت راننده، مسیر مقصد را پیش ببرند. این خودروها از سنسورها و نرم افزارهای پیشرفته برای تشخیص محیط اطراف و تصمیم گیری در مورد نحوه حرکت استفاده می کنند.

ب)خودروهای خودکار

خودروهای خودکار، خودروهایی هستند که می توانند وظایف خاصی را به صورت خودکار انجام دهند، مانند پارک کردن یا تغییر خطوط جاده. این خودروها هنوز به دخالت راننده برای کنترل کلی نیاز دارند.

در این بخش از نوشته شباهت ها و تفاوت های این دو مدل فناوری مورد بررسی قرار می گیرد.

‎‌

شباهت های خودروهای خودران و خودکار

خودروهای خودران و خودکار دارای برخی شباهت ها هستند، از جمله:

• هر دو از سنسورهای پیشرفته برای تشخیص محیط اطراف استفاده می کنند.
• هر دو از نرم افزارهای پیشرفته برای تصمیم گیری در مورد نحوه حرکت استفاده می کنند.
• هر دو می توانند وظایف خاصی را به صورت خودکار انجام دهند.
• تفاوت های خودروهای خودران و خودکار

خودروهای خودران و خودکار دارای برخی تفاوت های کلیدی نیز هستند، از جمله:

1. خودروهای خودران به طور کامل بدون دخالت راننده می توانند رانندگی کنند، در حالی که خودروهای خودکار هنوز به دخالت راننده برای کنترل کلی نیاز دارند.
2. خودروهای خودران می توانند در شرایط پیچیده تری مانند ترافیک یا آب و هوای نامساعد رانندگی کنند، در حالی که خودروهای خودکار در شرایط ساده تر عملکرد بهتری دارند.
3. خودروهای خودران هنوز در حال توسعه هستند، در حالی که خودروهای خودکار در حال حاضر در بازار موجود هستند.

‌

اکنون وقت آن رسیده است که به نحوه عملکرد این خودرو ها بپردازیم:

چگونه خودروهای خودران کار می‌کنند؟

خودروهای خودران برای اجرای نرم افزار به سنسورها، محرک‌ها، الگوریتم‌های پیچیده، سیستم‌های یادگیری ماشین و پردازنده‌های قدرتمند متکی هستند.

خودروهای خودران بر اساس انواع مختلفی از سنسورهای قرار گرفته در قسمت‌های مختلف خودرو، نقشه ای از محیط اطراف خود ایجاد و نگهداری می‌کنند. سنسورهای رادار موقعیت وسایل نقلیه نزدیک را کنترل می‌کنند. دوربین‌های ویدیویی چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را تشخیص می‌دهند، علائم راهنمایی و رانندگی را می‌خوانند، سایر وسایل نقلیه را ردیابی می‌کنند و به دنبال عابران پیاده می‌گردند. سنسورهای لیدار (تشخیص نور و دامنه) پالس‌های نور را از محیط اطراف خودرو بازتاب می‌دهند تا فاصله‌ها را اندازه‌گیری کنند، لبه‌های جاده را تشخیص دهند و خطوط را شناسایی کنند. سنسورهای اولتراسونیک در چرخ‌ها هنگام پارک کردن، جدول‌ها و سایر وسایل نقلیه را تشخیص می‌دهند.

سپس نرم‌افزار پیشرفته تمام این ورودی‌های حسی را پردازش می‌کند، مسیری را ترسیم می‌کند و دستورالعمل‌هایی را به محرک‌های خودرو ارسال می‌کند که شتاب، ترمز و فرمان را کنترل می‌کنند. قوانین ثبت شده، الگوریتم‌های اجتناب از موانع، مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده و تشخیص اشیاء به نرم‌افزار کمک می‌کنند تا قوانین ترافیک را رعایت کند و از موانع عبور کند.

‌

خودران در مقابل خودکار

یکی از دلایل این است که کلمه خودران دارای مفاهیمی فراتر از الکترومکانیکی است. یک خودروی خودران کاملاً خودآگاه است و قادر به تصمیم گیری مستقل است. به عنوان مثال، شما می گویید “مرا به محل کار ببر” اما خودرو به جای آن تصمیم می گیرد شما را به ساحل ببرد. با این حال، یک خودروی کاملاً خودکار دستورات را دنبال می کند و سپس خود به خود رانندگی می کند.

اصطلاح رانندگی مستقل اغلب به جای خودران استفاده می شود. با این حال، این دو کمی متفاوت هستند. یک خودروی رانندگی مستقل می تواند در برخی یا حتی همه موقعیت ها به تنهایی رانندگی کند، اما یک سرنشین انسانی باید همیشه در نزدیکی آن باشد و آماده کنترل آن باشد. خودروهای رانندگی مستقل در سطح 3 (خودکارسازی رانندگی مشروط) یا سطح 4 (خودکارسازی رانندگی بالا) قرار می گیرند. آنها بر خلاف یک خودروی کاملاً خودران سطح 5 که می تواند به هر کجا برود، مشمول محدودیت جغرافیایی هستند.

به طور خلاصه، تفاوت بین خودروهای خودران، خودکار و رانندگی مستقل در سطح استقلال آنهاست. خودروهای خودران کاملاً مستقل هستند و نیازی به دخالت انسان ندارند، در حالی که خودروهای خودکار و رانندگی مستقل درجات مختلفی از استقلال دارند و به نظارت انسان نیاز دارند.

در اینجا مثالی از نحوه عملکرد یک خودروی خودران در هنگام رانندگی در یک خیابان شلوغ آورده شده است:

1  سنسورهای خودرو عابران پیاده، وسایل نقلیه دیگر و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را در نزدیکی تشخیص می‌دهند.

2-  نرم‌افزار خودرو اطلاعات سنسور را پردازش می‌کند و نقشه ای از محیط اطراف خودرو ایجاد می‌کند.

3-  نرم‌افزار همچنین قوانین ترافیک و علائم راهنمایی و رانندگی را در نظر می‌گیرد.

4-  نرم‌افزار مسیری را برنامه‌ریزی می‌کند که خودرو را به مقصد خود می‌رساند، در حالی که از همه موانع و رعایت قوانین ترافیک اجتناب می‌کند.

5-  نرم‌افزار دستورالعمل‌هایی را به محرک‌های خودرو ارسال می‌کند تا خودرو را در مسیری که برنامه‌ریزی کرده رانندگی کند.

خودروهای خودران هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند، اما پتانسیل دارند که حمل و نقل را به طور چشمگیری متحول کنند. آنها می‌توانند ایمنی جاده‌ها را بهبود بخشند، ترافیک را کاهش دهند و مصرف سوخت را کاهش دهند. همچنین می‌توانند به افرادی که نمی‌توانند رانندگی کنند، مانند افراد مسن یا معلول، تحرک بیشتری بدهند.

چالش‌های پیش روی خودروهای خودران

خودروهای کاملاً خودران (سطح 5) در حال آزمایش در چندین نقطه از جهان هستند، اما هنوز هیچ یک از آنها در دسترس عموم قرار نگرفته است. ما هنوز سال‌ها از آن فاصله داریم. چالش‌ها از فناوری و قانون‌گذاری تا محیطی و فلسفی را شامل می‌شود. در اینجا فقط به چند مورد از ناشناخته‌ها اشاره می‌کنیم:

شرایط آب و هوایی: چه اتفاقی می افتد زمانی که یک خودروی خودران در بارندگی شدید رانندگی می کند؟ اگر لایه ای از برف روی جاده باشد، خطوط جداکننده ناپدید می شوند. اگر علائم توسط آب، روغن، یخ یا زباله پوشیده شوند، دوربین ها و حسگرها چگونه علائم خطوط را ردیابی می کنند؟

شرایط ترافیکی و قوانین: آیا خودروهای خودران در تونل ها یا روی پل ها دچار مشکل می شوند؟ آنها در ترافیک شلوغ چه خواهند کرد؟ آیا خودروهای خودران به یک خط خاص اختصاص داده می شوند؟ آیا به آنها اجازه دسترسی به خطوط ویژه کارپول داده می شود؟ و در مورد بقیه خودروهای قدیمی که در 20 یا 30 سال آینده همچنان جاده ها را به اشتراک می گذارند، چه می شود؟

مسئولیت تصادف: چه کسی مسئول تصادفات شده توسط خودروی خودران است؟ تولید کننده؟ مسافر انسانی؟ آخرین نقشه‌ها نشان می‌دهد که یک خودروی کاملاً خودران سطح 5 داشبورد یا فرمان نخواهد داشت، بنابراین یک مسافر انسانی حتی نمی‌تواند در مواقع اضطراری کنترل وسیله نقلیه را به دست گیرد.

هوش مصنوعی در مقابل هوش عاطفی: رانندگان انسانی برای انجام قضاوت‌های لحظه آخری و پیش‌بینی رفتارها، به نشانه‌های ظریف و ارتباط غیرکلامی – مانند برقراری تماس چشمی با عابران پیاده یا خواندن حالات چهره و زبان بدن سایر رانندگان – متکی هستند. آیا خودروهای خودران قادر به تکرار این ارتباط خواهند بود؟ آیا آنها همان غرایز نجات دهنده رانندگان انسانی را خواهند داشت؟

اینها تنها تعدادی از چالش‌های پیش روی خودروهای خودران است. همانطور که فناوری همچنان در حال پیشرفت است، انتظار می‌رود که راه حل‌هایی برای این چالش‌ها پیدا شود. اما واضح است که خودروهای خودران قبل از اینکه بتوانند به طور گسترده پذیرفته شوند، مسیری طولانی در پیش دارند.

مزایای خودروهای خودران

خودروهای خودران پتانسیل متحول کردن حمل و نقل و بهبود کیفیت زندگی ما را دارند. در اینجا برخی از مزایای بالقوه این نوع خودرو آورده شده است:

ایمنی: خودروهای خودران می‌توانند ایمنی جاده‌ها را به طور چشمگیری بهبود بخشند. آنها از تصادفات ناشی از خطای انسانی که عامل بیش از 90 درصد از تصادفات رانندگی است جلوگیری می‌کنند.

راحتی: خودروهای خودران می‌توانند به ما اجازه دهند تا زمان خود را در حین رفت و آمد به کارهای دیگری اختصاص دهیم، مانند کار کردن، استراحت یا سرگرمی.

بهره وری: این دسته از خودرو ها می‌توانند بهره‌وری را در محل کار و خانه افزایش دهند. به عنوان مثال، می‌توانیم از خودروهای خودران برای تحویل بسته‌ها، انجام کارهای خانه یا بردن فرزندانمان به مدرسه استفاده کنیم.

دسترسی: خودروهای خودران می‌توانند به افرادی که نمی‌توانند رانندگی کنند، مانند افراد مسن یا معلول، تحرک بیشتری بدهند.

پایداری: این خودروها می‌توانند به کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک کنند.

علاوه بر این، خودروهای خودران می‌توانند به کاهش ترافیک، بهبود کیفیت هوای شهرها و آزادسازی فضاهای پارک برای سایر مصارف کمک کنند.

در پایان

خودروهای خودران پتانسیل دارند تا زندگی ما را به طرق مختلف بهبود بخشند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشیم که هنوز چالش‌های زیادی برای غلبه بر قبل از اینکه خودروهای خودران بتوانند به طور گسترده پذیرفته شوند، وجود دارد.

در آخر ، برای مطالعه مقاله کامل و جذاب در مورد خودروهای بینا به شما پیشنهاد میکنیم به مقاله 5 کاربرد مهم  بینایی کامپیوتر در صنعت خودرو به پارت لوکس مراجعه کنید.

نویسنده : سیدعارف کمیلی